Felsefenin özünde akademik bir disiplin değil bir yaşam biçimi olduğu, yalnızca araştırma yapılacak bir alan değil aynı zamanda uygulanacak bir alan olduğu düşüncesinden hareketle, 20.yy’ın sonlarına doğru köklerinde pratik bilgeliği barındıran ve çoğunlukla felsefi danışmanlık olarak anılan yeni bir uygulama ortaya çıkmıştır. Buna göre felsefe soyut ve genel söylem alanı ile sınırlandırılmamalı, gündelik hayat sorunlarında pratik bilgeliğin özüne uygun biçimde gündelik yaşantı ile ilişkili hale getirilmelidir. Nitekim anlamlı bir hayatın ne olduğu, gerçek aşkın ne olduğu ve ahlaki olarak neyin doğru veya yanlış olduğu gibi temel yaşam konuları sadece soyut düzeyde felsefe profesörlerini değil günlük yaşantısında somut düzeyde sıradan insanı da ilgilendirmektedir. Felsefenin bu genel kavramsal konularını gündelik hayatlarında insanlar, inişli çıkışlı evlilikleri veya işlerindeki farklı problem durumları gibi belirli, somut sorunlar olarak deneyimlemektedirler. Felsefi danışmanlık, felsefi yöntemlerin uygulanması yoluyla felsefenin, yaşamın nasıl sürdürüleceği, gündelik yaşam sorunlarının nasıl çözümleneceği veya bu sorunlar çözümlenemediğinde onlarla nasıl başa çıkılabileceği noktasında yeniden gün ışığına çıkması ve pratik bilgeliğin nispeten yeni ve çağdaş bir görünümü olarak sıradan insanların anlayıp uygulayabileceği bir hale gelmesi işlevini yerine getirmektedir. Felsefi danışmanlığın başlangıcı konusunda yaygın olarak kabul gören düşünce, felsefi danışmanlığın ilk olarak 1981’de Gerd Achenbach tarafından Almanya’da uygulanmaya başlamış olmasıdır. 1982'de Felsefi Pratik Derneği kurulmuş ve bu alandaki çalışmalar yaygınlaşmaya başlamıştır. 1990'ların ortalarında, uluslararası konferanslar ve uygulamayı tanıtan kitaplarla felsefi danışmanlık popülerlik kazanmıştır ve günümüzde birçok ülkede uygulanmaktadır. Türkiye’de de çeşitli felsefi danışmanlık kuruluşları alana yönelik çalışmalarını sürdürmekte, üniversitelerde lisansüstü seviyede felsefi danışmanlık eğitimleri verilmektedir. Gelişmeye devam eden bir alan olarak felsefi danışmanlık, henüz yasal anlamda bir mesleki statüye sahip değildir. Felsefi danışmanlık, birçok felsefi danışman tarafından farklı felsefi yöntem ve yaklaşımlar kullanılarak gerçekleştirilmektedir. Bu durum felsefi danışmanlığın farklı tanımlamalarını gündeme getirse de bu yaklaşımların ortak bir hareket noktası vardır. Bu hareket noktası, felsefenin insanların günlük hayatı ile ilişkili hale getirilmesidir. Böylece felsefi danışmanlık uygulamasında felsefe ile insanın gündelik yaşamı arasında bağ kurulmakta ve insanların gündelik hayatta yaşadıkları sorunların üstesinden gelebilmelerinde felsefenin önemli bir rol oynayabileceği düşünülmektedir. Felsefi danışmanlık, felsefi danışman olarak adlandırılan bir filozof ile gündelik hayatta yaşadığı sorunların çözümü için bir filozofa başvuran bir danışan arasında, danışanın istek ve ihtiyaçlarına bağlı olarak bir seans ya da birden fazla seanslar biçiminde gerçekleştirilmektedir. Felsefi danışman ile danışan bu seanslarda birlikte felsefe yapmaktadır. Felsefi danışmanın yöneltmiş olduğu sorular, danışanın kendisi ile diyalog kurmasını ve kendisi ile yüzleşmesini sağlamaktadır. Felsefi danışman, felsefi danışmanlık süresince danışanın içinde bulunduğu çevreyi tanımasında, kendisi ile yüzleşerek dünya görüşünü anlamasında ve kendi dönüşümünü gerçekleştirmesinde danışana rehberlik etmektedir. Felsefi danışmanlık uygulayıcılarının çeşitli yaklaşımları bazı kriterler baz alınarak sınıflandırılmıştır. Sivil ve Clare'ın sınıflandırmasına göre, bu çeşitlilik temelde üç ana konuya dayanır: felsefi danışmanlık uygulamasının amaçları, felsefi danışmanlık ile psikoloji arasındaki ilişki ve felsefi danışmanlık uygulamasının terapötik değeri. Knapp ve Tjelveit’in sınıflandırmasına göre, psikolojik danışmanlığın tamamlayıcısı olarak anlaşılan felsefi danışmanlık yaklaşımları dar kapsamlı felsefi danışmanlık, psikolojik danışmanlığın yerini alacak şekilde anlaşılan felsefi danışmanlık yaklaşımları geniş kapsamlı felsefi danışmanlık olarak sınıflandırılmaktadır. Ran Lahav’a göre ise, farklı felsefi danışmanlık yaklaşımları felsefi söylem alanı ile günlük yaşam alanı arasındaki ilişkiye yönelik iki farklı yaklaşımdan hareketle uygulamada bulunmakta ve bu ayırıma göre sınıflandırılmaktadır. Bu sınıflandırmaya göre, felsefi söylem alanına karşılık gelen eleştirel düşünme yaklaşımı iken günlük yaşam alanına karşılık gelen geliştirme yaklaşımıdır. Pratik bilgelikten, felsefi yöntemlerden, filozofların düşüncelerinden beslenerek gerçekleştirilen felsefi danışmanlık uygulamaları, insanların gündelik yaşamlarındaki sorunlarına çözüm bulmalarında sağladığı felsefi katkı ile günümüzün dikkat çeken iddialı uygulamaları arasında yer almaktadır. Felsefi danışmanlık, bireylerin yaşamlarında karşılaştıkları karmaşık sorunları anlamalarına ve çözmelerine yardımcı olarak bireylerin kendilerini anlamasına, eleştirel düşünebilmesine, varoluşsal problemlerinin üstesinden gelebilmesine, daha derin bir anlayış ve içgörü geliştirerek kişisel gelişimlerine ve yaşamda karşılaştıkları zorluklarla başa çıkmalarına önemli katkılar sağlama potansiyeline sahiptir. Felsefi danışmanlığın söz konusu öneminden hareketle bu çalışma, felsefi danışmanlığı tanıtmayı amaçlamaktadır. Bu amaçla felsefi danışmanlığın tarihsel süreci ve Türkiye’deki gelişim süreci, mesleki statüsünün durumu, felsefi danışmanlığın ne olduğu ve gündelik hayat problemlerinin çözümünde felsefi danışmanlık yaklaşımlarının nasıl sınıflandırıldığı ele alınmaktadır.
Based on the idea that philosophy is essentially a way of life and not an academic discipline, that it is not only a field to be researched but also a field to be practiced, a new practice, often referred to as philosophical counseling, emerged towards the end of the 20th century, rooted in practical wisdom. Accordingly, philosophy should not be confined to the realm of abstract and general discourse, but should be made relevant to everyday life in accordance with the essence of practical wisdom. Indeed, fundamental life issues such as what constitutes a meaningful life, what is true love, and what is morally right or wrong concern not only philosophy professors on an abstract level but also ordinary people on a concrete level in their daily lives. These general conceptual issues of philosophy are experienced by people in their everyday lives as specific, concrete problems, such as their unstable marriages or different problem situations at work. Through the application of philosophical methods, philosophical counseling fulfills the function of bringing philosophy back into the light of day in terms of how to live life, how to solve the problems of everyday life, or how to cope with them when they cannot be solved, and as a relatively new and contemporary view of practical wisdom that ordinary people can understand and apply. The widely accepted view of the beginnings of philosophical counseling is that it was first introduced in Germany in 1981 by Gerd Achenbach. In 1982, the Association for Philosophical Practice was founded and work in this field began to spread. In the mid-1990s, philosophical counseling gained popularity through international conferences and books promoting the practice and is now practiced in many countries. In Turkey, various philosophical counseling organizations continue to work in the field and philosophical counseling trainings are given at postgraduate level in universities. As a developing field, philosophical counseling does not yet have a legal professional status. Philosophical counseling is carried out by many philosophical counselors using different philosophical methods and approaches. Although this situation brings up different definitions of philosophical counseling, these approaches have a common starting point. This starting point is to make philosophy relevant to people's daily lives. Thus, in the practice of philosophical counseling, a link is established between philosophy and people's daily lives and it is thought that philosophy can play an important role in helping people overcome the problems they experience in daily life. Philosophical counseling is carried out between a philosopher, referred to as a philosophical counselor, and a client who applies to a philosopher for the solution of the problems they experience in daily life, in the form of one session or more than one session depending on the client's wishes and needs. The philosophical counselor and the client philosophize together in these sessions. The questions posed by the philosophical counselor enable the client to establish a dialog with himself/herself and confront himself/herself. During philosophical counseling, the philosophical counselor guides the client in recognizing his/her environment, understanding his/her world view by confronting himself/herself and realizing his/her own transformation. The various approaches of philosophical counseling practitioners have been classified on the basis of some criteria. According to Sivil and Clare's classification, this diversity is basically based on three main issues: the aims of philosophical counseling practice, the relationship between philosophical counseling and psychology, and the therapeutic value of philosophical counseling practice. According to Knapp and Tjelveit's classification, philosophical counseling approaches understood as complementary to psychological counseling are classified as narrow philosophical counseling, while philosophical counseling approaches understood as a substitute for psychological counseling are classified as broad philosophical counseling. According to Ran Lahav, different philosophical counseling approaches are based on two different approaches to the relationship between the field of philosophical discourse and the field of daily life and are classified according to this distinction. According to this classification, the critical thinking approach corresponds to the field of philosophical discourse, while the development approach corresponds to the field of everyday life. Philosophical counseling practices, which are based on practical wisdom, philosophical methods and the thoughts of philosophers, are among today's ambitious practices that attract attention with their philosophical contribution to finding solutions to people's problems in their daily lives. Philosophical counseling has the potential to make significant contributions to individuals' self-understanding, critical thinking, overcoming existential problems, personal development by developing a deeper understanding and insight, and coping with the challenges they face in life by helping individuals understand and solve the complex problems they face in their lives. Based on the importance of philosophical counseling, this study aims to introduce philosophical counseling. For this purpose, the historical process of philosophical counseling and its development process in Turkey, the status of its professional status, what philosophical counseling is and how philosophical counseling approaches are classified in solving daily life problems are discussed.